"Άνθρωπος ζώο κοινωνικό"

Ο άνθρωπος αρέσκεται να ξεχνά ότι και ο ίδιος είναι ζώο, ειδικά όταν αναφέρεται στα υπόλοιπα ζώα. Οι λίγες αναφορές του τύπου: "άνθρωπος ζώο κοινωνικό" ή "ζώο λογικό" ή "ηθικό" δεν αρκούν για να εστιάσουν τη συνείδησή του σε μια αναμφισβήτητη αλήθεια: ο άνθρωπος είναι κι αυτός ένα ζώο.
Και αν ο άνθρωπος είναι ζώο (που είναι!) τότε όσα δικαιώματα έχει αυτός
άλλα τόσα δικαιώματα έχουν και τα υπόλοιπα ζώα.
Κατά βάθος όλοι γνωρίζουν πως ύψιστη αρετή είναι η συμπόνια. Ακόμη και αν ο λόγος (ως λογική) μπορεί να ρυθμίζει τις ανθρώπινες σχέσεις αλλά και αυτές μεταξύ του ανθρώπου και της υπόλοιπης φύσης (περιβάλλον), η συμπόνια είναι αυτή που τις βελτιώνει και τις καλλιεργεί ουσιαστικά. Ακριβώς γιατί μία σχέση γονιμοποιείται και αναπτύσσεται-βασίζεται σε αρχές και αξίες που αυξάνουν την εμπιστοσύνη και μέσω αυτής τη συνεργασία.