Τα αρσενικά σκαθάρια πολλές φορές ζευγαρώνουν με άλλα αρσενικά προκειμένου να μπερδέψουν το σπέρμα τους με αυτό των ανταγωνιστών τους. Με αυτό τον τρόπο όταν ο ανταγωνιστής βρεθεί με κάποιο θηλυκό είναι πολύ πιθανό να περάσει και το σπέρμα του εραστή του μαζί με το δικό του, αυξάνοντας τις πιθανότητες το σκαθάρι να αποκτήσει απογόνους ακόμα κι αν το ίδιο δεν καταφέρει να ζευγαρώσει με θηλυκό!Το μειονέκτημα βέβαια αυτών των θεωριών είναι ότι σχεδόν όλες προσπαθούν να εξηγήσουν την
ομοφυλοφιλική συμπεριφορά πάντα μέσα από τη σκοπιά της ετεροφυλοφιλίας και της αναπαραγωγής των ειδών. Πάντως αν και οι ομοφυλοφιλικές επαφές στα περισσότερα είδη τείνουν να είναι περιστασιακές και αυτός ο κανόνας έχει τις εξαιρέσεις του: οι ερευνητές βρήκαν ότι στα άλμπατρος της Χαβάης το ένα τρίτο των ζευγαριών αποτελείται από δύο θηλυκά που φτιάχνουν φωλιά, κλωσάνε και μεγαλώνουν τα μικρά τους μαζί. Κάτι αντίστοιχο συνηθίζουν και οι αρσενικοί μαυροσκούφηδες πιγκουίνοι που υιοθετούν ανεπιθύμητα αυγά και μένουν μαζί για να μεγαλώσουν τα μικρά. Μια τέτοια ιστορία στο ζωολογικό κήπο της Νέας Υόρκης υπήρξε η αφορμή να γραφτεί ένα διάσημο παιδικό βιβλίο για τα παιδιά που μεγαλώνουν με γονείς του ίδιου φύλου…‘Αλλωστε ούτε οι σταθερές σχέσεις ανάμεσα σε αρσενικά και θηλυκά με σκοπό το μεγάλωμα των παιδιών είναι ιδιαίτερα συνηθισμένες στο ζωϊκό βασίλειο καθώς τις συναντάμε (και πάλι) μόνο σε ορισμένα είδη πτηνών. Στα θηλαστικά συνήθως το μεγάλωμα των μικρών αναλαμβάνουν τα θηλυκά είτε μόνα τους είτε σε αγέλες…
