Ο βόας ανήκει στη κλάση των ερπετών, και είναι ένα από τα μεγαλύτερα φίδια. Το μήκος του φτάνει τα 6 μέτρα, αλλά υπάρχουν και βόες που το μήκος τους φτάνει τα οκτώ μέτρα. Το πάχος του κορμού του είναι περίπου 10 εκατοστά σε διάμετρο.
Είναι ζώο νυκτόβιο και την ημέρα μένει συνήθως κρυμμένος σε κοιλώματα του εδάφους ανάμεσα σε βράχια, κάτω από πυκνούς θάμνους ή πάνω σε κλαδιά δένδρων, όπου δύσκολα διακρίνεται λόγω του χρώματός του. Την νύχτα κυνηγά ζαρκάδια, ελάφια, λαγούς, ποντικούς, πουλιά και άλλα ζώα που αποτελούν την τροφή του.
Παραμονεύει ακίνητος και μόλις πλησιάσει το θύμα του, τινάζεται ξαφνικά, τυλίγεται με δύναμη στο σώμα του και του θρυμματίζει τη σπονδυλική στήλη. Κατόπιν το περιβρέχει με σάλιο και το καταπίνει σιγά - σιγά ολόκληρο. Ύστερα αποσύρεται σε ένα ήσυχο μέρος, όπου το χωνεύει αργά για πολλές μέρες. Στην περίοδο αυτή είναι μισοναρκωμένος και συλλαμβάνεται χωρίς κίνδυνο.
Ανάλογα με το μήκος του, το κεφάλι του είναι μικρό, επειδή όμως δεν ενώνονται τα σαγόνια του, το στόμα και ο οισοφάγος του έχουν τόση ελαστικότητα, ώστε μπορεί να καταπιεί ολόκληρα ένα ζαρκάδι.
Υπάρχουν πολλών ειδών βόες με διαφορετικές ονομασίες. Στη νότιο Αμερική απαντάται συχνά ο βόας ο συσφιγκτήρας που έχει χρώμα σταχτοκόκκινα με μεγάλες αυγοειδείς σταχτοκίτρινες κηλίδες και σκοτεινόχρωμες ταινίες. Ο ιθαγενείς του Αμαζόνιου τον κυνηγάνε επειδή τρώνε με ευχαρίστηση το κρέας του και το λίπος, που το χρησιμοποιούν μάλιστα και για φάρμακο.
Όταν βρίσκουν βόες σε νάρκωση τους συλλαμβάνουν και τους πουλάν σε ζωολογικούς κήπους.
Ένα άλλο είδος είναι ο βόας ο μυοθήρας (=ποντικοκυνηγός) που το όνομά του προκύπτει από το ότι αγαπά ιδιαίτερα σαν τροφή τους ποντικούς. Αυτό το είδος του βόα ζει κοντά σε λίμνες και σε ποτάμια και είναι πολύ πιο επιθετικός και άγριος από το βόα το συσφιγκτήρα. Συνήθως ο μυοθήρας επιτίθεται και στον άνθρωπο. Ένα άλλο λίγο σπάνιο, είδος βόα είναι και οπύθωνας (ή δράκοντας).
