Ένα καναρίνι εκτός από τη μελωδική φωνή του, μας χαρίζει και τη συντροφιά του. Πολλές φορές όμως αναρωτιόμαστε, μήπως θα ήθελε και αυτό ένα ταίρι;Άλλωστε, θα ήταν και για μας ωραία εμπειρία να παρακολουθήσουμε τα καναρινάκια του να γεννιούνται και να μεγαλώνουν.
Πριν ξεκινήσουμε την αναπαραγωγή
Ίσως θεωρούμε πως αφού έχουμε χρόνο, χρήμα και τον απαραίτητο εξοπλισμό για σωστή αναπαραγωγή, είμαστε έτοιμοι για να προχωρήσουμε σε αυτήν. Σίγουρα όλοι αυτοί οι παράγοντες είναι πολύ σημαντικοί, υπάρχει όμως κάτι που πολλοί δεν λαμβάνουν υπ'όψιν τους και αυτό είναι η καλή υγεία του ζευγαριού μας.
Ζευγαρώνουμε μόνο υγιή πουλιά
Πρέπει να είμαστε σίγουροι ότι το ζευγάρι μας είναι εύρωστο και υγιές, ώστε να μπορέσει να ολοκληρώσει με επιτυχία την αναπαραγωγή και να αναθρέψει τους νεοσσούς μέχρι την πλήρη ανεξαρτητοποίησή τους. Ασφαλώς, η καλή υγεία των πουλιών πρέπει να μας απασχολεί ολόκληρο τον χρόνο για αυτό και φροντίζουμε να τους παρέχουμε σωστή υποστήριξη, καλή διατροφή και επαρκή χώρο, ώστε να διατηρούνται διαρκώς στη βέλτιστη φυσική κατάσταση.
Πουλιά που ασθενούν δεν πρέπει να μπαίνουν σε αναπαραγωγή
Επάρκεια χώρου και εξοπλισμού
- Ζευγαρώστρα 60*35*30cm, με χώρισμα στη μέση
- Μία εσωτερική και μία εξωτερική φωλιά
- Υλικό επίστρωσης φωλιάς και τσόχα
- Υγρό ασβέστιο
- Πλαστικά αυγά για αντικατάσταση
- Λαβίδα απομάκρυνσης αυγών
- Φακός ωοσκόπησης
- Κρέμα νεοσσών για την περίπτωση που χρειαστεί να αναλάβουμε τη σίτισή τους
Τι θα κάνουμε τους νεοσσούς;
Πριν προχωρήσουμε σε αναπαραγωγή, πρέπει να έχουμε σκεφτεί τι θα κάνουμε τα καναρινάκια που θα γεννηθούν. Ωραία η χαρά της αναπαραγωγής, πρέπει όμως να είμαστε απόλυτα σίγουροι ότι έχουμε βρει τα σωστά άτομα για να τα δώσουμε ή να διαθέτουμε οι ίδιοι χώρο για τη φιλοξενία τους.
Πότε ζευγαρώνουν τα καναρίνια;
Οι αναπαραγωγικές ορμόνες των καναρινιών πυροδοτούνται την άνοιξη, περίπου κατά τα μέσα Μαρτίου, εφόσον η ηλικία τους είναι άνω των 10-12 μηνών. Παράγοντες ενεργοποίησης είναι ένας συνδυασμός διάρκειας ωρών φωτεινότητας ημέρας και θερμοκρασίας.
Περιβαλλοντικές συνθήκες
Η ημερήσια διάρκεια κυμαίνεται από 12 έως 14 ώρες.
Σε περίπτωση εσωτερικής αναπαραγωγής με τεχνητό φωτισμό, η διάρκεια αυτή δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να υπερβεί τις 14 ώρες, γιατί υπάρχει μεγάλο ενδεχόμενο τα πουλιά να προχωρήσουν σε πτερόρροια, μία φυσιολογική ετήσια κατάσταση, ασύμβατη όμως με την φάση της αναπαραγωγής.
Η θερμοκρασία περιβάλλοντος είναι από 18 έως 24 βαθμούς Κελσίου.
Η υγρασία να κυμαίνεται από 60 έως 80%.
Για να αποφύγουμε την ανάτπυξη παθογόνων, είναι προτιμότερο κατά το μεγαλύτερο μέρος της επώασης να τηρείται το κατώτερο επίπεδο υγρασίας και να αυξάνεται κατά τις τελευταίες μέρες που αναμένεται η εκκόλαψη των νεοσσών, ώστε μέσω της υγρασίας να διευκολυνθεί η ρήξη των αυγών.
Η θερμοκρασία και η υγρασία που πρέπει να υπάρχει στον χώρο κατά την αναπαραγωγή είναι αρκετά πολύπλοκο θέμα.
Ο ρόλος του ήλιου. Η ηλιακή ακτινοβολία είναι πολύτιμη και απαραίτητη για τα πτηνά, καθώς αξιοποιείται μέσω δύο οδών από τον οργανισμό τους, συμβάλλοντας στην εύρυθμη λειτουργία του.
1. Διαμέσω του λίπους του ουροπήγιου αδένα, απλώνεται στο πτέρωμα κατά την περιποίηση του, παράγοντας την βιταμίνη D, η οποία εισχωρώντας στον οργανισμό μετατρέπεται σε D3, μία απαραίτητη βιταμίνη για τον καλό μεταβολισμό του ασβεστίου, στοιχείου άκρως συνδεόμενου με την αναπαραγωγή.
2. Μέσω του οφθαλμικού λίπους των αδένων Χάρντερ, ρυθμίζονται πολλές σημαντικές οργανικές λειτουργίες, όπως η αναπνοή, η ποιότητα του πτερώματος, η ισορροπία κατά την πτήση.
Αν τα κατοικίδια πτηνά μας δεν δέχονται την απευθείας επίδραση του ηλίου, είτε γιατί βρίσκονται σε εσωτερικό χώρο, είτε για οποιονδήποτε άλλο λόγο, η ενίσχυση της εγκατάστασής μας με ειδικές λάμπες πλήρους φάσματος UVA & UVB είναι υποχρεωτική, χωρίς αυτό να σημαίνει πως αντικαθιστούν πλήρως την ανεπάρκεια της άμεσης ηλιακής ακτινοβολίας, η οποία σε συνδυασμό και με τον καθαρό αέρα, πέραν την βιολογικής, έχει παρατηρηθεί πως έχει και θετική επίδραση στην ψυχολογία τους.
Επιλογή κατάλληλου ζευγαριού
Η επιλογή κατάλληλου ζευγαριού δεν είναι πάντα μία αθώα ή εύκολη διαδικασία. Δύιο είναι οι παράγοντες που υπεισέρχονται κάθε φορά στην εκλογή μας.
1. Η διατήρηση των προτύπων του πουλιού που σκοπεύουμε να αναπαράγουμε.
2. Οι περιορισμοί και οι προϋποθέσεις που θέτουν οι νόμοι της κληρονομικότητας για την παραγωγή υγειών απογόνων.
Διατήρηση προτύπου
Τα καναρίνια ράτσας χωρίζονται σε τρεις κύριες κατηγορίες με βάση τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους, σε καναρίνια φωνής, χρώματος και τύπου. Τα πουλιά αυτά είναι αποτέλεσμα πολυετούς προσπάθειας, μέσω επιλεκτικών διασταυρώσεων, με στόχο την πλήρη οριοθέτηση της διάταξης των χαρακτηριστικών τους και τον έλεγχο της κληρονόμησής τους,εν αντιθέσει με τα λεγόμενα κοινά ή παρδαλά καναρίνια στα οποία η κληροδότηση των ξεχωριστών τους χαρακτηριστικών είναι τυχαία και επομένως μη ελεγχόμενη.
Επομένως, εάν έχουμε ένα καναρίνι καθορισμένης ράτσας, φροντίζουμε ώστε το ζευγάρι μας να αποτελείται από πουλιά της ίδιας ποικιλίας και τηρούμε τον κανόνα που επιβάλει μα μην ζευγαρώνουμε κοινά με καναρίνια ράτσας.
Κληρονομικότητα και επιτρεπόμενα ζευγάρωματα
Οι νόμοι της κληρονομικότητας είναι δεδομένοι και μία επαρκής γνώση αυτών, κατευθύνει την επιλογή μας αναλόγως του χαρακτηριστικού που θέλουμε να μεταβιβαστεί στην επόμενη γενιά. Το σημαντικό είναι να αποφύγουμε την ενδογαμία ή να είμαστε πολύ προσεκτικοί στις συγγένειες, καθώς οι αιμομιξές οδηγούν κατά πάσα πιθανότητα σε αδύναμους και ασθενικούς απογόνους και σαφέστατα μικρότερου σωματότυπου οργανισμούς.
Η υγεία των απογόνων είναι το σημαντικότερο όλων και είναι άμεση συνέπεια των επιλογών μας. Οι πληροφορίες που μπορούμε να αντλήσουμε ως προς αυτό, παρέχονται είτε από τη μετάλλαξη, είτε από το είδος του πτερώματος των γεννητόρων.
Το λοφίο-σκουφί είναι η μόνη μη επιτρεπόμενη ενδοδιασταύρωση μετάλλαξης. Μίξη κάθε λογής λοφιοφόρων καναρινιών θα επιφέρει τον επίπονο θάνατο μεγάλου πλήθους νεοσσών στη φωλιά.
Για τα λευκά πουλιά πρέπει να γνωρίζουμε ότι τα λευκά υπολειπόμενα και όλα τα παράγωγά τους, έχουν μερική έως ολική έλλειψη βιταμίνης Α και χρήζουν έξτρα προσθήκη αυτής στη διατροφή τους.
Στο πτέρωμα οφείλουμε να λάβουμε υπόψιν τη σκληρότητά του. Διαλέγουμε ζευγάρια που, τουλάχιστον συγκριτικά, έχουν αντίθετη ποιότητα. Παραλείψεις τέτοιων ελέγχων από πλευρά μας, οδηγούν στη δημιουργία κύστεων στην περίπτωση δύο μαλακόπτερων γεννητόρων, ενώ αραιής κατανομής του πτερώματος με νευρολογικές παθήσεις στην περίπτωση δύο σκληρόπτερων.
Μία ευκολία αναγνώρισης του είδους του πτερώματος παρέχεται μέσω της διάκρισης Εντόνου-Χιονέ που συνήθως, αλλά όχι πάντα, συμπτίπτει αντιστοίχως του σκληρού-μαλακού. Για ειδικούς λόγους συστήνεται ιδιαίτερη προσοχή στα μωσαϊκά καναρίνια.
Τέλος, είναι σπάνιο φαινόμενο οι απόγονοι κοινών καναρινιών να αντιμετωπίσουν τέτοια ζητήματα υγείας, αλλά έχουν μεγαλύτερη δυσκολία στην υιοθεσία.
Προετοιμασία αναπαραγωγής
Ξεκινάμε την προετοιμασία της αναπαραγωγής στα τέλη Ιανουαρίου με αρχές Φεβρουαρίου, υπολογίζοντας η διαδικασία αυτή να διαρκέσει περίπου 1,5-2 μήνες και να ολοκληρωθεί προσωρινά όταν και τα δύο καναρίνια είναι έτοιμα να ζευγαρώσουν, είναι δηλαδή "πυρωμένα".
Διατροφική προετοιμασία
Κύριος σκοπός της διατροφικής προετοιμασίας είναι να ενισχύσουμε το ζευγάρι μας, με τα απααραίτητα θρεπτικά συστατικά, επομένως και το ανοσοποιητικό τους σύστημα, έτσι ώστε να μπορούν να ανταπεξέλθουν με επιτυχία στην ανατροφή των νεοσσών τους.
Με πρότυπο τη φύση πρέπει και εμείς σιγά-σιγά να τροποποιήσουμε τη διατροφή τους και να την εμπλουτίσουμε με βιταμίνες και ιχνοστοιχεία, ενισχύοντάς την παράλληλα με πρωτεϊνες. Αυτή όμως η αλλαγή δεν μπορεί να γίνει ξαφνικά και απότομα. Οι ευαίσθητοι οργανισμοί τους χρειάζονται χρόνο για να συνηθίσουν. Από τη λιτή λοιπόν διατροφή του χειμώνα, μεταβαίνουμε σε σταδιακό εμπλουτισμό της κατά την άνοιξη και μάλιστα με σταθερά βήματα.
Είναι σημαντικό όλες οι τροφές που παρέχουμε να είναι ήδη αποδεκτές από τα καναρίνια μας προτού εκκολαφθούν τα αυγά, ώστε να είμαστε βέβαιοι πως θα τις καταναλώνουν για τη σίτιση των νεοσσών.
Επίσης, είναι απαραίτητο κατά την προετοιμασία αλλά και αργότερα που θα έχουμε νεοσσούς να επιλέξουμε μία έτοιμη, επώνυμη και συσκευασμένη αυγοτροφή για το ζευγάρι και τα μικρά τους, δίνοτας ιδιαίτερη σημασία το ποσοστό πρωτεϊνης να κυμαίνεται μεταξύ 20% και 24%, ποσοστό που έχει υπολογισθεί ότι βοηθά στην γρήγορη και σωστή ανάπτυξη των νεοσσών.
Εννοείται πως καθ'όλη την προετοιμασία και την αναπαραγωγή δεν πρέπει να λείπει από το κλουβί το κόκκαλο σουπιάς το οποίο αποτελεί πολύτιμη πηγή ασβεστίου, ιωδίου και χρήσιμων ιχνοστοιχείων.
Ξεκινάμε με συχνότητα από 2 φορές την εβδομάδα αυγό ή αυγοτροφή, αυξάνοντας σταδιακά όσο περνούν οι εβδομάδες, ενώ εκ παραλλήλου ενισχύουμε με λαχανικά, φρούτα, χόρτα ή και βότανα με προοπτική τα επιπρόσθετα θρεπτικά στοιχεία να διατίθενται μέρα παρά μέρα όταν το ζευγάρι ενωθεί.
Επιπρόσθετα, μπορούμε να προσθέσουμε σταδιακά στη διατροφή τους και κάποιους έξτρα ή και βλαστωμένους σπόρους, που από πολλούς χαρακτηρίζονται ως βόμβες ενέργειας.
Γνωριμία και ένωση των πουλιών
Ταυτόχρονα, τοποθετούμε το ζευγάρι μας στη ζευγαρώστρα με διαχωριστικό για να ξεκινήσει η διαδικασία γνωριμίας τους.
Με την πρόοδο των ημερών, παρατηρείται μία αλληλεπίδραση των δύο πουλιών, το αρσενικό αρχίζει να κελαηδάει πιο έντονα και επίμονα και προσπαθεί να έρθει σε επαφή με την άλλη πλευρά. Ξεκινούν τα ταϊσματα ανάμεσα στα κάγκελα και η στάση του σώματος του θηλυκού, δείχνει την αποδοχή του φλερτ.
Ακολουθεί η τοποθέτηση της φωλιάς, της τσόχας και του νήματος από την πλευρά του θηλυκού, εφόσον ο συνδυασμός διατροφικής προετοιμασίας και γνωριμίας συμβαδίζει ομαλά. Σαν πρώτη επιλογή, τοποθετούμε μία εξωτερική φωλιά για να μη μειώσουμε το ζωτικό χώρο του κλουβιού και παρέχουμε μεγάλη ποικιλία υλικών για να την φτιάξει.
Η θέση που θα τοποθετήοσυμε τη φωλιά πρέπει να εμπνέει ασφάλεια στην κανάρα και να διευκολύνει εμάς όταν μακροπρόθεσμα θα χρειαστεί να επέμβουμε.
Μέσα στη φωλιά τοποθετούμε μία τσόχα, την οποία τις προηγούμενες μέρες έχουμε ψεκάσει με παρασιτοκτόνο, για να αποφύγουμε τις ψείρες. Παρέχουμε μεγάλη ποικιλία υλικών για να φτιάξει τη φωλιά της, λινάτσα, βαμβάκι και φυσική τρίχα, ίνες, κοκκοφοίνικα.
Την ημέρα που θα δώσουμε φωλιά και νήμα, πρέπει να κάνουμε και μία γενική καθαριότητα στο κλουβί του ζευγαριού μας.
Ένα έτοιμο για αναπαραγωγή θηλυκό, μπορεί να στρώσει τη φωλιά μέσα σε 2 ώρες. Αντιθέτως, ένα ανέτοιμο θα αρχίζει να παίζει με το νήμα ρίχνοντάς το κάτω και σκορπώντας το σε όλο το κλουβί, που σημαίνει ότι θα πρέπει να κάνουμε υπομονή για λίγο καιρό ακόμα.
Αν περάσουν πολλές μέρες και το θηλυκό δείχνει αδιάφορο προς τη φωλιά, τότε ίσως πρέπει να τοποθετήσουμε και μία εσωτερική σε ψηλό σχετικά σημείο του κλουβιού μήπως δεν έχει αποδεχθεί την υπάρχουσα εξωτερική.
Λίγο πριν ολοκληρώσει το "χτίσιμο" της φωλιάς, και αφού είμαστε σίγουροι πως και τα δύο καναρίνια είναι πυρωμένα και έτοιμα διατροφικά κια ηλικιακά να προχωρήσουν σε αναπαραγωγή, μπορούμε να βγάλουμε το χώρισμα και να αφήσουμε το ζευγάρι να συνευρεθεί.
Έναρξη του βασικού σταδίου της αναπαραγωγής
Με τα δύο πουλιά μαζί πλέον στην ζευγαρώστρα, παρατηρούμε το αρσενικό με κατεβασμένα φτερά να προσκαλεί το θηλυκό με το τραγούδι του και εκείνη να στέκεται με ανασηκωμένη την ουρά. Ακολουθεί τριβή των αναπαραγωγικών τους οργάνων που διαρκεί 2-3 δευτερόλεπτα και εν συνεχεία κάθονται δίπλα-δίπλα δείχνοντας την ευχαρίστησή τους. Αυτό θα επαναλαμβάνεται αρκετές φορές την ημέρα καθώς το θηλυκό θα συνεχίζει την ολοκλήρωση κατασκευής της φωλιάς.
Ολοκλήρωση φωλιάς
Η κανάρα ολοκληρώνει τη φωλιά με γοργούς ρυθμούς και είναι θέμα λίγων ημερών να δούμε και το πρώτο αυγό. Μετά την πλήρη κατασκευή της φωλιάς αποσύρουμε το υλικό που της δόθηκε για τη δημιουργία της.
Ασβέστιο
Κατά την περίοδο της ωοτοκίας ο οργανισμός των θηλυκών έχει αυξημένες απαιτήσεις ασβεστίου για τη σύνθεση του κελύφους των αυγών. Πηγές ασβεστίου είναι το σουπιοκόκκαλο που θα πρέπει να υπάρχει μόνιμα στο κλουβί, το τσόφλι των βραστών αυγών, το ωμό σουσάμι κ.λπ.
Προληπτικά, μόλις το θηλυκό γεννήσει το δεύτερο αυγό μπορούμε να δώσουμε υγρό ασβέστιο για δύο-τρεις ημέρες, σύμφωνα με τη δοσολογία του κάθε σκευάσματος για την αποφυγή δυστοκίας.
Η γέννηση των αυγών
Τα θηλυκά γεννούν συνήθως από 4-6 αυγά. Η γέννηση των αυγών γίνεται κάθε πρωί μέχρι να ολοκληρωθεί η ωοτοκία. Υπάρχουν περιπτώσεις όπου έχουν παρατηρηθεί κενά στην καθημερινή απόθεση των αυγών που συνήθως οφείλονται στη μη επαρκή προετοιμασία του θηλυκού.
Αντικατάσταση αυγών
Τα περισσότερα θηλυκά καναρίνια μετά από πολλές γενιές στην αιχμαλωσία κλωσούν από το πρώτο ή το δεύτερο αυγό, σε αντίθεση με τη φύση που αυτό συμβαίνει από τη γέννηση του τέταρτου αυγού. Αποτέλεσμα του παραπάνω, είναι οι νεοσσοί ηλικιακά να έχουν ακόμα και 3-4 ημέρες διαφορά ηλικίας και επομένως όσοι εκκολάφθησαν πρώτοι συχνά να υπερτερούν στη διεκδίκηση της τροφής και έτσι να προκαλούν το θάνατο από ασιτία των μικρότερων αδερφών τους.
Στο εμπόριο κυκλοφορούν ομοιώματα πλαστικών αυγών που μπορούμε να προμηθευτούμε, ώστε να κάνουμε καθημερινή αντικατάσταση με την ειδική λαβίδα και με αυτό τον τρόπο θα δώσουμε ίσες ευκαιρίες επιβίωσης σε όλους τους νεοσσούς, αφού θα εκκολαφτούν σχεδόν ταυτόχρονα ή με διαφορά λίγων ωρών.
Κάθε πρωί αφαιρούμε προσεκτικά το νέο αυγό με την ειδική λαβίδα, τα φυλάμε τοποθετώντας τα με τον αεροθάλαμο προς τα επάνω σε ένα ανοιχτό δοχείο με σπόρους σε δροσερό και σκιερό μέρος και τα επιστρέφουμε την τέταρτη ημέρα.
Ωοσκόπηση
Η ωοσκόπηση είναι ο έλεγχος των αυγών με ειδικό φακό led σε σκοτάδι για να δούμε ποια από αυτά έχουν γονιμοποιηθεί. Ο έλεγχος συνήθως γίνεται μεταξύ 5ης και 7ης ημέρας επώασης χωρίς να είναι κανόνας, διότι το θηλυκό μπορεί να κάθεται στα αυγά τις πρώτες ημέρες, χωρίς να έχει ξεκινήσει την επώαση. Τα αυγά τα πιάνουμε με την ειδική λαβίδα που κυκλοφορεί στο εμπόριο.
Στα γονιμοποιημένα αυγά θα διακρίνουμε τις φλέβες και την καρδιά του εμβρύου να χτυπά. Αν δεν έχουμε εμπειρία καλό είναι να αποφύγουμε την ωοσκόπηση, διότι υπάρχει κίνδυνος να σπάσουμε τα αυγά.
Η επώαση των αυγών
Η διάρκεια επώασης είναι 14 ημέρες. Μετρούμε από τη στιγμή που το θηλυκό θα καθίσει μόνιμα στη φωλιά και ανεβάσει τη θερμοκρασία επώασης. Μπορεί να υπάρξει απόκλιση 1-2 ημερών λόγω της θερμοκρασίας του περιβάλλοντος. Δεν απομακρύνουμε αυγά από τη φωλιά πριν τη 18η ημέρα επώασης. Κατά τη διάρκεια της, το αρσενικό θα τροφοδοτεί το θηλυκό στη φωλιά και οι έξοδοι της θα είναι ελάχιστες.
Σε αυτή την περίοδο, η συνήθης τακτική είναι να μειώνουμε την ποσότητα της αυγοτροφής που χορηγούμε στο ζευγάρι μας και να σταματάμε την προσθήκη συμπληρωμάτων στο νερό τους. Εικάζεται ότι συνεχόμενη παροχή πρωτεϊνης μπορεί να οδηγήσει σε επιθετικές συμπεριφορές ή και σε νέα σύντομη σειρά αυγών.
Η εκκόλαψη
Την 14η ημέρα επώασης και με διαφορά λίγων ωρών, αν έχουμε προχωρήσει σε αντικατάσταση αυγών θα έρθουν στη ζωή οι νεοσσοί. Το θηλυκό τρώει ή απομακρύνει τα τσόφλια από τη φωλιά.
Τις πρώτες ημέρες ζωής των νεοσσών τη σίτισή τους αναλαμβάνει αποκλειστικά η μητέρα. Το αρσενικό την ταϊζει και εκείνη με τη σειρά της τους νεοσσούς. Αργότερα ταϊζουν και οι δύο μέχρι να αναλάβει εξ'ολοκλήρου το αρσενικό, αφού η κανάρα περίπου την 15-16η ημέρα ζωής των νεοσσών θα θελήσει να προχωρήσει σε νέα γέννα.
Το πρώτο 24ωρο οι νεοσσοί θα πάρουν το "μητρικό γάλα", ένα υγρό μείγμα σε μορφή σάλιου από το θηλυκό για να θωρακίσει και να ενεργοποιήσει τον οργανισμό του νεοσσού.
Αυτή την περιόδο η διατροφή τους θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα πλούσια σε πρωτεϊνη, υψηλής ποιότητας μείγμα σπόρων, βραστί αυγό και αυγοτροφή θα πρέπει να χορηγείται σε καθημερινή βάση. Μετά την 6-7η ημέρα ζωής των νεοσσών προσφέρουμε σταδιακά μήλο, σπανάκι, μπρόκολο κ.λπ.
Η διαχείριση της φωλιάς
Στη φωλιά πλέον υπάρχουν νεοσσοί και εμείς δεν πρέπει να ενοχλούμε τακτικά, διότι υπάρχει ο φόβος εγκατάλειψής τους.Μία φορά τη μέρα όμως όταν παρέχουμε στα πουλιά τη σίτισή τους, είναι απαραίτητο να γίνεται και έλεγχος.
Τυχόν νεκροί νεοσσοί θα πρέπει να απομακρύνονται άμεσα, διότι αποτελούν εστία μικροβίων. Ένας πρώτος καθαρισμός στη φωλιά μπορεί να γίνει την 6-7η ημέρα ζωής των νεοσσών με την τοποθέτηση των δαχτυλιδιών.
Στρώνουμε μία καθαρή τσόχα σε μία νεά καθαρή φωλιά και μεταφέρουμε τους νεοσσούς προσεκτικά.
Την 11-12η ημέρα ζωής των νεοσσών μπορεί να γίνει δεύτερος και τελευταίος καθαρισμός της φωλιάς. Κάθε μας παρεμβολή από εκεί και πέρα θέτει σε κίνδυνο τη ζωή των μικρών, διότι δύσκολα νεοσσός που θα βγει από τη φωλιά σε μεγαλύτερη ηλικία επιστρέφει σε αυτή.
Μετά τη δεύτερη εβδομάδα της ζωής των νεοσσών, το θηλυκό δείχνει διάθεση για το ξεκίνημα επόμενης γέννας. Το αρσενικό επωμίζεται πλέον όλο και περισσότερο το καθήκον για το τάισμα των νεοσσών. Το πως θα διαχειριστούμε το αρσενικό στη συνέχεια, εξαρτάται άμεσα από το αν πράγματι θέλουμε να προχωρήσουμε σε επόμενη γέννα ή όχι.
Στο εμπόριο κυκλοφορούν ομοιώματα πλαστικών αυγών που μπορούμε να προμηθευτούμε, ώστε να κάνουμε καθημερινή αντικατάσταση με την ειδική λαβίδα και με αυτό τον τρόπο θα δώσουμε ίσες ευκαιρίες επιβίωσης σε όλους τους νεοσσούς, αφού θα εκκολαφτούν σχεδόν ταυτόχρονα ή με διαφορά λίγων ωρών.
Κάθε πρωί αφαιρούμε προσεκτικά το νέο αυγό με την ειδική λαβίδα, τα φυλάμε τοποθετώντας τα με τον αεροθάλαμο προς τα επάνω σε ένα ανοιχτό δοχείο με σπόρους σε δροσερό και σκιερό μέρος και τα επιστρέφουμε την τέταρτη ημέρα.
Ωοσκόπηση
Η ωοσκόπηση είναι ο έλεγχος των αυγών με ειδικό φακό led σε σκοτάδι για να δούμε ποια από αυτά έχουν γονιμοποιηθεί. Ο έλεγχος συνήθως γίνεται μεταξύ 5ης και 7ης ημέρας επώασης χωρίς να είναι κανόνας, διότι το θηλυκό μπορεί να κάθεται στα αυγά τις πρώτες ημέρες, χωρίς να έχει ξεκινήσει την επώαση. Τα αυγά τα πιάνουμε με την ειδική λαβίδα που κυκλοφορεί στο εμπόριο.
Στα γονιμοποιημένα αυγά θα διακρίνουμε τις φλέβες και την καρδιά του εμβρύου να χτυπά. Αν δεν έχουμε εμπειρία καλό είναι να αποφύγουμε την ωοσκόπηση, διότι υπάρχει κίνδυνος να σπάσουμε τα αυγά.
Η επώαση των αυγών
Η διάρκεια επώασης είναι 14 ημέρες. Μετρούμε από τη στιγμή που το θηλυκό θα καθίσει μόνιμα στη φωλιά και ανεβάσει τη θερμοκρασία επώασης. Μπορεί να υπάρξει απόκλιση 1-2 ημερών λόγω της θερμοκρασίας του περιβάλλοντος. Δεν απομακρύνουμε αυγά από τη φωλιά πριν τη 18η ημέρα επώασης. Κατά τη διάρκεια της, το αρσενικό θα τροφοδοτεί το θηλυκό στη φωλιά και οι έξοδοι της θα είναι ελάχιστες.
Σε αυτή την περίοδο, η συνήθης τακτική είναι να μειώνουμε την ποσότητα της αυγοτροφής που χορηγούμε στο ζευγάρι μας και να σταματάμε την προσθήκη συμπληρωμάτων στο νερό τους. Εικάζεται ότι συνεχόμενη παροχή πρωτεϊνης μπορεί να οδηγήσει σε επιθετικές συμπεριφορές ή και σε νέα σύντομη σειρά αυγών.
Η εκκόλαψη
Την 14η ημέρα επώασης και με διαφορά λίγων ωρών, αν έχουμε προχωρήσει σε αντικατάσταση αυγών θα έρθουν στη ζωή οι νεοσσοί. Το θηλυκό τρώει ή απομακρύνει τα τσόφλια από τη φωλιά.
Τις πρώτες ημέρες ζωής των νεοσσών τη σίτισή τους αναλαμβάνει αποκλειστικά η μητέρα. Το αρσενικό την ταϊζει και εκείνη με τη σειρά της τους νεοσσούς. Αργότερα ταϊζουν και οι δύο μέχρι να αναλάβει εξ'ολοκλήρου το αρσενικό, αφού η κανάρα περίπου την 15-16η ημέρα ζωής των νεοσσών θα θελήσει να προχωρήσει σε νέα γέννα.
Το πρώτο 24ωρο οι νεοσσοί θα πάρουν το "μητρικό γάλα", ένα υγρό μείγμα σε μορφή σάλιου από το θηλυκό για να θωρακίσει και να ενεργοποιήσει τον οργανισμό του νεοσσού.
Αυτή την περιόδο η διατροφή τους θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα πλούσια σε πρωτεϊνη, υψηλής ποιότητας μείγμα σπόρων, βραστί αυγό και αυγοτροφή θα πρέπει να χορηγείται σε καθημερινή βάση. Μετά την 6-7η ημέρα ζωής των νεοσσών προσφέρουμε σταδιακά μήλο, σπανάκι, μπρόκολο κ.λπ.
Η διαχείριση της φωλιάς
Στη φωλιά πλέον υπάρχουν νεοσσοί και εμείς δεν πρέπει να ενοχλούμε τακτικά, διότι υπάρχει ο φόβος εγκατάλειψής τους.Μία φορά τη μέρα όμως όταν παρέχουμε στα πουλιά τη σίτισή τους, είναι απαραίτητο να γίνεται και έλεγχος.
Τυχόν νεκροί νεοσσοί θα πρέπει να απομακρύνονται άμεσα, διότι αποτελούν εστία μικροβίων. Ένας πρώτος καθαρισμός στη φωλιά μπορεί να γίνει την 6-7η ημέρα ζωής των νεοσσών με την τοποθέτηση των δαχτυλιδιών.
Στρώνουμε μία καθαρή τσόχα σε μία νεά καθαρή φωλιά και μεταφέρουμε τους νεοσσούς προσεκτικά.
Την 11-12η ημέρα ζωής των νεοσσών μπορεί να γίνει δεύτερος και τελευταίος καθαρισμός της φωλιάς. Κάθε μας παρεμβολή από εκεί και πέρα θέτει σε κίνδυνο τη ζωή των μικρών, διότι δύσκολα νεοσσός που θα βγει από τη φωλιά σε μεγαλύτερη ηλικία επιστρέφει σε αυτή.
Μετά τη δεύτερη εβδομάδα της ζωής των νεοσσών, το θηλυκό δείχνει διάθεση για το ξεκίνημα επόμενης γέννας. Το αρσενικό επωμίζεται πλέον όλο και περισσότερο το καθήκον για το τάισμα των νεοσσών. Το πως θα διαχειριστούμε το αρσενικό στη συνέχεια, εξαρτάται άμεσα από το αν πράγματι θέλουμε να προχωρήσουμε σε επόμενη γέννα ή όχι.
Ανεξαρτητοποίηση νεοσσών
Οι νεοσσοί μετά την 21η ημέρα ζωής τους, παρατηρώντας τη συμπεριφορά των γονιών τους αρχίζουν δειλά-δειλά να δοκιμάζουν τροφή. Παράλληλα θα συνεχίζουν να ζητούν τάισμα από τους γονείς τους μέχρι να τρέφονται αποκλειστικά μόνοι τους. Αυτό συνήθως συμβαίνει σε ηλικία 30 ημερών. Εφόσον είμαστε σίγουροι ότι οι νεοσσοί τρέφονται μόνοι τους, τότε σκεπτόμαστε τη μετακόμισή τους σε ένα ευρύχωρο κλουβί.
Πηγή άρθρου:petbirds.gr
Οι νεοσσοί μετά την 21η ημέρα ζωής τους, παρατηρώντας τη συμπεριφορά των γονιών τους αρχίζουν δειλά-δειλά να δοκιμάζουν τροφή. Παράλληλα θα συνεχίζουν να ζητούν τάισμα από τους γονείς τους μέχρι να τρέφονται αποκλειστικά μόνοι τους. Αυτό συνήθως συμβαίνει σε ηλικία 30 ημερών. Εφόσον είμαστε σίγουροι ότι οι νεοσσοί τρέφονται μόνοι τους, τότε σκεπτόμαστε τη μετακόμισή τους σε ένα ευρύχωρο κλουβί.
Πηγή άρθρου:petbirds.gr
