Τώρα που έχει φτιάξει ο καιρός ήρθε η ώρα να ξεκινήσουμε τους μακρινούς περιπάτους με το σκύλο μας στην εξοχή ή στην παραλία. Οι σκύλοι είναι περίεργοι και απλά λατρεύουν να τρέχουν και να κυνηγάνε πράγματα....συμπεριλαμβανομένων και των εντόμων. Τα τσιμπήματα από σφίγγες, μέλισσες ή κάποιο άλλο έντομο δεν είναι σπάνια.
Τις περισσότερες φορές οι σκύλοι τσιμπιούνται στη μουσούδα τους, αφού διερευνήσουν πολύ στενά ένα έντομο που τσιμπάει. Τα τσιμπήματα στην ευαίσθητη μύτη του σκύλου σας είναι ιδιαίτερα επώδυνα. Ορισμένοι σκύλοι μπορεί να τσιμπηθούν επίσης στη γλώσσα ή στο εσωτερικό του στόματος ή του λαιμού τους αν δοκιμάσουν να δαγκώσουν ή να πιάσουν ένα έντομο.
Αυτά τα τσιμπήματα μπορεί να είναι επικίνδυνα λόγω του πρηξίματος που προκαλούν το οποίο μπορεί να κλείσει το λαιμό του σκύλου σας και να φράξει τον αεραγωγό.
Τις περισσότερες φορές τα τσιμπήματα από μέλισσες και σφήκες θα προκαλέσουν λίγο πόνο και ενόχληση στον σκύλο μας. Αν όμως τσιμπηθεί πολλές φορές ή τσιμπηθεί μέσα στο στόμα ή στον λαιμό τότε αυτό είναι επικίνδυνο για το σκύλο μας. Δεν είναι η πληγή από το μικρό τρύπημα που προκαλεί τον πόνο αλλά η μικρή ποσότητα δηλητηρίου που εγχέεται.
Ποια είναι τα συμπτώματα;
- Πρήξιμο της περιοχής που τσιμπήθηκε
- Κοκκίνισμα της περιοχής που τσιμπήθηκε
- Φαγούρα
- Πρήξιμο στο πρόσωπο
- Αδυναμία
- Δυσκολία στην αναπνοή
- Σε κάποιες περιπτώσεις λιποθυμία
Τι μπορούμε να κάνουμε εάν ο σκύλος μας τσιμπηθεί, μέχρι να τον πάμε στον κτηνίατρο;
Παραμένουμε ψύχραιμοι: όσο σοβαρό και να είναι το τσίμπημα για τον σκύλο μας, δεν θα τον βοηθήσουμε καθόλου αν πανικοβληθούμε. Καταρχάς απομακρύνουμε τον σκύλο μας από το σημείο που τσιμπήθηκε, γιατί πολύ πιθανά να βρίσκονται εκεί και άλλα έντομα.
Ελέγχουμε το τσίμπημα: βλέπουμε την περιοχή προσεκτικά και προσπαθούμε να εντοπίσουμε το τσίμπημα και ίσως να βρούμε και το ίδιο το κεντρί. Αν είναι σε εμφανές και εύκολα προσβάσιμο σημείο, καλό είναι να προσπαθήσουμε να το βγάλουμε, γιατί έτσι θα ελαχιστοποιήσουμε το δηλητήριο που θα εισχωρήσει στον οργανισμό του σκύλου. Δεν θα πρέπει να το ζουλήξουμε και να προσπαθήσουμε να το βγάλουμε όπως θα κάναμε με μία ακίδα, γιατί έτσι μπορεί να προκαλέσουμε το ενεργό ακόμα κεντρί να βγάλει ακόμα περισσότερο δηλητήριο. Μπορούμε όμως να το πιάσουμε απαλά από την άκρη με ένα τσιμπιδάκι ή με τα νύχια μας και να το τραβήξουμε προς τα έξω.
Εφαρμόζουμε τις πρώτες βοήθειες: αρχικά μπορούμε να βάλουμε λίγη σόδα και νερό πάνω στο τσίμπημα, και να περιμένουμε να δούμε αν θα αρχίσει να πρήζεται η περιοχή, ειδικά αν το τσίμπημα έχει γίνει κάπου στο κεφάλι ή το στόμα. Μπορούμε επίσης να βάλουμε πάνω στο σημείο και λίγο πάγο έτσι ώστε να μειώσουμε το πρήξιμο. Απλώνουμε κρύες κομπρέσες στην ερεθισμένη περιοχή. Τοποθετούμε στο σημείο του τσιμπήματος αντισταμινική κρέμα και κορτιζονούχα αντιβιοτική κρέμα. Συμβουλευόμαστε τον κτηνίατρο μας για την αγορά των παραπάνω φαρμάκων και φροντίζουμε να τα έχουμε μαζί μας ακόμη και στις διακοπές.
Πηγαίνουμε το σκύλο μας στο κτηνίατρο: αν δούμε πως το τσίμπημα αρχίζει να πρήζεται μέσα σε λίγα λεπτά, τότε, πάμε άμεσα τον σκύλο μας στον γιατρό. Επίσης, αν ο σκύλος δεν έχει δεχτεί μόνο ένα τσίμπημα αλλά πολλαπλά, τότε δεν περιμένουμε ούτε λεπτό για πρώτες βοήθειες, αλλά τρέχουμε κατευθείαν στον κτηνίατρο.
Η αγωγή που θα παρέχει ο κτηνίατρος διαφέρει ανάλογα με την περίπτωση και την σοβαρότητα του τσιμπήματος. Συνήθως χορηγούνται αντισταμινικά και κορτιζόνη. Αν όμως υπάρχουν πολλαπλά τσιμπήματα και η κατάσταση είναι πιο σοβαρή, είναι πιθανό να γίνει ενδοφλέβια χορήγηση υγρών και αντιβίωσης.
Πηγή:www.woofland.gr
